Eindelijk, eindelijk is het dan zo ver! Ik heb mijn blog aan kunnen maken.
Gisteravond in de les wilde het niet lukken, te veel aanvragen op 1 moment, op 1 plek. Daar zit je dan maar mooi mee! Ik moet dan ook zeggen dat de rest van de les een beetje aan me voorbij is gegaan en ik vooral een mooie post op mijn hyves heb gedaan. Ik leer door dingen te doen, als ik ze niet kan doen, maar het wel uitgelegd krijg blijft het gewoonweg niet hangen. Lastig als mijn vriend iets voor wil doen op de computer, voordoen komt bij mij nl. niet aan.
Ik vond het grappig om in het college nog eens terug te kijken op de geschiedenis van de ICT. Was het eerst nog heel bijzonder om internet te hebben (met inbel-verbinding), nu is het de gewoonste zaak van de wereld. Het is onderhand al tien jaar geleden dat ik mijn eerste mobiele telefoon kocht en een e-mail adres aanmaakte zodat ik mijn familie op de hoogte kon houden van mijn belevenissen in het buitenland. Van Web.2 had ik nog nooit gehoord. De ontwikkeling heb ik echter wel opgemerkt. Vroeger belden we in om eventjes info van het net af te kunnen halen; tegenwoordig speelt ons halve leven zich af op internet. De kosten van een inbelverbinding zouden hierbij de pan uitrijzen!
Ik red me redelijk tot goed in de ICT wereld. Ik heb het smartboard op school makkelijk (en zelf, door te doen) leren kennen. De kinderen helpen me soms ;) voor hen heeft deze wereld geen geheimen. Ik ben alleen zeer slecht in het verwerken van informatie op het beeldscherm, kan niet goed overzicht houden enz. Ik geef eigenlijk de voorkeur aan papier.
Ik ben ervan overtuigd dat ICT een kwestie van bijhouden en doen is. Mijn kennis als reclamevormgever is immers -na negen jaar, niet meer up-to-date. Ik heb nog nooit een blog gemaakt en vind het leuk om er nu mee bezig te zijn, wel zo makkelijk voor het inleveren van werkstukken, niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten